Lightnin' Hopkins leerde gitaar spelen van zijn oudere broer Joel. Dat moet ergens rond 1920 geweest zijn. Alleen had hij geen geld om een 'echte' gitaar te kopen. Als hij wilde spelen, moest hij er zelf eentje maken. En dat deed hij. Van een sigarenkistje, een bezemsteel en wat kippengaas knutselde hij een cigarbox guitar in elkaar. En hij had er succes mee. Want toen hij 8 jaar oud was, ontmoette hij en raakte bevriend met Blind Lemon Jefferson, die hem aanmoedigde en hem enkele speeltips gaf.
Er is een audio-opname waarop Lightnin' Hopkins beschrijft hoe hij zijn eerste gitaar maakte uit een sigarenkistje en een bezemsteel. Hij maakte een gat in de kist, spijkerde er een afgezaagde bezemsteel aan vast en gebruikte vervolgens ijzerdraad afkomstig van kippengaas voor de snaren. En zo ging dat begin 20ste eeuw in het Zuiden, vooral tijdens de Grote Depressie, toen er veel armoede was en zeker geen geld was voor luxe producten als een gitaar.
So I went ahead and made me a guitar. I got me a cigar box, I cut me a round hole in the middle of it, take me a little piece of plank, nailed it onto that cigar box, and I got me some screen wire and I made me a bridge back there and raised it up high enough that it would sound inside that little box, and got me a tune out of it. I kept my tune and I played from then on.
Hoewel er geen bekende opnames zijn waarin Hopkins een cigarbox guitar speelt, vertoont zijn stijl veel gelijkenissen met het cigarbox-geluid. Het gebruik van slide-technieken en ongepolijste, rauwe klanken komen vaak voor in zijn werk en zouden zo maar op cigarbox kunnen zijn bedacht.
Later speelde hij op duurderde en professionele gitaren zoals de Harmony H165, de Gibson J-45 en nog later later ging hij ook elektrisch en speelde een Fender Stratocaster.
